Beton komórkowy – cechy wyrobu

Beton komórkowy to mieszanina cementu, wapna, piasku i wody w formie plastycznej masy, w strukturę której wprowadza się gaz (stąd czasem mowa o gazobetonie) tworzący w masie określoną, jednorodną strukturę porów (komórki). Dzięki temu zastygnięta już masa cechuje się doskonałymi właściwościami termoizolacyjnymi, przy jednoczesnej niskiej masie własnej. Z betonu komórkowego wytwarza się bloczki, płytki, zbrojone elementy stropowe i dachowe, belki nadprożowe i inne, systemowe elementy budowlane. Jakie są jeszcze cechy betonu komórkowego? Wspomniane już były jego zdolności termoizolacyjne, powstałe wskutek porowatości struktury tego wyrobu. Ma bardzo niski współczynnik przewodzenia ciepła (jest on zależny od gęstości, składu surowcowego i wilgotności danego materiału), co umożliwia stawianie ścian jednowarstwowych (cieńszych) lub warstwowych bez konieczności dodatkowego ich docieplania. Można więc z niego murować wszystkie rodzaje ścian, także zewnętrzne (jednowarstwowe i warstwowe, należy go jednak chronić przed działaniem wilgoci), wewnętrzne konstrukcyjne i ścianki działowe. Beton komórkowy, jak każdy materiał konstrukcyjny budynków, powinien również spełniać określone normy co do palności wyrobu. Materiał ten w zakresie bezpieczeństwa pożarowego pod wpływem wysokich temperatur utrzymuje długo konstrukcję ściany, nie pęka pod wpływem płomieni i nie odpada w dużych płatach, spełnia też warunki materiałowe w klasie A1 – nie ulega rozgorzeniu (czyli nie rozprzestrzenia pożaru).

Beton komórkowy w praktyce

Wyroby z betonu komórkowego cechują się sporą odpornością na ściskanie przy stosunkowo niewielkiej masie własnej (mały ciężar objętościowy), co sprawia, że możliwe staje się tworzenie z niego konstrukcji ścian w warunkach wykluczających murowanie innymi materiałami. Cecha ta jest szczególnie przydatna podczas prac w budynkach o nie najmłodszej już konstrukcji, której nie powinno się dodatkowo zanadto obciążać, stąd też prefabrykaty z betonu komórkowego często znajdują zastosowanie przy adaptacji strychów i poddaszy w zabudowie kamienicznej. Materiał jest łatwy w obróbce zwykłymi narzędziami, dając dowolność w wycinaniu, kształtowaniu, szlifowaniu czy nawiercaniu otworów pod instalacje. Właściwie postawiona ściana z bloczków betonu komórkowego może być w zasadzie tynkowana, należy jedynie pamiętać, aby był to tynk grubowarstwowy, co pozwoli pokryć nierówności i uniknąć spękań spowodowanych rozszerzalnością muru. Zastosowanie prefabrykatów z betonu komórkowego wreszcie umożliwia szybkie i sprawne wykonanie prac murarskich, co zezwala na redukcję kosztów inwestycji.