Ustawa antysmogowa i jej konsekwencje

Tak zwana ustawa antysmogowa podpisana przez prezydenta 6 października 2015 roku to w rzeczywistości poprawka do artykułu 96 ustawy Prawo ochrony środowiska. Pozwala ona sejmikom województw, z uwagi na potrzeby zdrowotne mieszkańców oraz negatywny wpływ na środowisko, na wprowadzenie minimalnych wymagań dotyczących rodzaju używanego opału, a także ograniczeń emisyjnych i jakościowych dla instalacji grzewczych. Oznacza to w praktyce możliwość wyłączenia z eksploatacji najbardziej przestarzałych kotłów i pieców, a także zakaz spalania najgorszego rodzaju odpadów węglowych, takich jak np. muł, który jest bardzo szkodliwy ze względu na wysoką ilość zawartych w nim metali ciężkich. Dzięki temu może nastąpić znaczne zmniejszenie ilości trujących substancji, jakie przedostają się do atmosfery z domowych pieców centralnego ogrzewania.

Nowelizacja ta jest szczególnie istotna dla samorządów Krakowa i innych miast Małopolski, w których bardzo wiele domów jednorodzinnych oraz kamienic ogrzewane jest za pomocą starych i nieefektywnych pieców przyczyniających się do wydzielania ogromnych ilości groźnych dla ludzi zanieczyszczeń.

Z jednej strony przerzucenie na samorządy głównej odpowiedzialności za stan powietrza na zarządzanym terenie pozwala na indywidualne dopasowanie działań do konkretnych warunków, ale z drugiej jest związane również z ograniczonymi możliwościami organizacyjnymi i finansowymi władz lokalnych.

Pomocą są tu progamy unijne i ogólnokrajowe dofinansowujące wymianę kotłów centralnego ogrzewania, jeśli tylko urzędnicy samorządowi będą je odpowiednio promowali i służyli pomocą w wypełnianiu wniosków czy przygotowywaniu innych niezbędnych dokumentów. Dzięki takiej współpracy szczebla lokalnego z ogólnokrajowym i unijnym mamy szansę na poprawę stanu powietrza w naszych miastach i mniejszych miejscowościach.